(...) artysta tworzący ciszę lub pustkę działa w sposób dialektyczny: tworzy pełną próżnię, bogatą pustkę, brzmiące lub wymowne milczenie. Cisza niezaprzeczalnie pozostaje formą wypowiedzi (w wielu przypadkach – skarg lub oskarżenia) oraz częścią dialogu.

Susan Sontag

w (bez) ciszy – tworzymy, szukamy komunikatu, relacji, wspomnień, siły, refleksji, inspiracji – w (bez) ciszy – polujemy na odpowiedzi, milczymy i krzyczymy jednocześnie – w (bez) ciszy – jesteśmy poza słowem, bezwładnie poddajemy się przestrzeni, a może to słowa są w nas?

(...) mnie najbardziej interesuje ta cisza, która jest we mnie. Cisza którą w pewnym sensie tworzę sam.

Dla nas – artystek, projektantek – biorących udział w wystawie kluczowym medium wypowiedzi i relacji staje się obiekt. Obiekt, który pozostaje w czynnym, lecz cichym (subtelnym) dialogu pomiędzy formą użytkową, produktem o danej funkcjonalności, a rzeźbą, strukturą przestrzenną czy architektoniczną. Ten dialog połączył nasze obszary twórczości dając inspirację do wypracowania wspólnej płaszczyzny wypowiedzi.

kuratorki: Olga Kiedrowicz-Świtalska, Dorota Tołłoczko-Femerling